Strzelania myśliwskie mają za zadanie przygotować myśliwych do efektywnego polowania. Każdy z rodzajów strzelań spełnia inne funkcje w tym zakresie, a wszystkie łącznie przygotowują wszechstronnie do praktyki. Strzelania myśliwskie są nastepujące:
- krąg myśliwski,
- oś mysliwska,
- przeloty,
- zając w przebiegu,
- dzik w przebiegu,
- stojący rogacz,
- stojący lis.
W strzelaniu do rzutków liczy się liczba rozbitych rzutków, a do zająca liczba strzelonych, tzn. zaznaczających otrzymanie skutecznego trafienia. Wynik strzelania do makiety dzika, rogacza i lisa ustala się na podstawie sumy trafień w płaszczyznę zakreślającą granicę punktowania strzału, przy uwzględnianiu wartości poszczególnych pierścieni.
W strzelaniach myśliwskich wolno używać broni myśliwskiej bez specjalnych przeróbek i uzupełnień. Również amunicja musi być amunicją myśliwską, śrutową lub kulową. Broń może byc wyposażona w celownicze przyrządy optyczne.
W strzelaniu do makiety rogacza i lisa wolni używać podpórki, która może służyć tylko do podparcia broni i dłoni podtrzymującej lufę.
Amunicja srutowa do strzelań na osi myśliwskiej, na kregu myśliwskim i przelotach może zawierać śrut nie grubszy niż 2,5 mm, a do zająca - do 3,5 mm.
Amunicja kulowa broni gwintowanej może mieć dowolny kaliber, ale mysliwski: pocisk tej amunicji nie może być penopłaszczowy. Z broni z gładkimi lufami można strzelać pociskami typu breneka.
